کشیدگی تاندون شانه یکی از شایع‌ترین آسیب‌های عضلانی و اسکلتی در بین افرادی است که فعالیت بدنی بالا و یا حتی سبک زندگی بی‌تحرک دارند. این آسیب برخلاف تصور عموم، محدود به ورزشکاران حرفه‌ای یا کسانی که فعالیت‌های سخت بدنی دارند نیست، بلکه انجام برخی حرکات روزمره یا حتی حمل وسایل سبک هم می‌تواند عامل بروز آن باشد. اگر با درد و کشیدگی تاندون شانه روبه‌رو هستید یا می‌خواهید از بروز این آسیب جلوگیری کنید، ادامه این مقاله را از دست ندهید.
کشیدگی تاندون شانه چیست؟
کشیدگی تاندون شانه به آسیب یا فشار بیش از حد وارد شده به تاندون‌های اطراف مفصل شانه گفته می‌شود که باعث پارگی‌های جزئی یا کشیدگی فیبرهای تاندونی می‌گردد. این وضعیت معمولا با درد، التهاب و محدود شدن حرکت بازو همراه است و می‌تواند توانایی شما را در انجام فعالیت‌های روزمره تحت تاثیر قرار دهد.
تاندون‌ها بافت‌های محکم و فیبری هستند که عضلات را به استخوان متصل می‌کنند و در ناحیه شانه نقش مهمی در حفظ ثبات و حرکت طبیعی این مفصل دارند. هنگامی که فشار غیرطبیعی یا مکرر به این تاندون‌ها وارد شود، فیبرهای آنها کشیده شده یا حتی دچار پارگی می‌گردند که نتیجه آن بروز درد و کاهش عملکرد شانه است.
علت های رایج کشیدگی تاندون شانه
کشیدگی تاندون شانه به دلایل مختلفی رخ می‌دهد که شناخت آنها به شما کمک می‌کند از این آسیب پیشگیری نمایید یا سریع‌تر درمان مناسب را دریافت کنید.
- فعالیت‌های ورزشی سنگین یا نادرست: ورزش‌هایی مثل وزنه‌برداری، شنا یا ورزش‌های پرتابی که فشار زیاد یا حرکات غیر اصولی روی شانه وارد می‌کنند، می‌توانند باعث کشیدگی و رسوب کلسیم در تاندون شانه شوند. انجام نادرست حرکات یا افزایش ناگهانی شدت تمرین، ریسک آسیب را بالا می‌برد.
- تصادفات یا زمین خوردن: ضربه‌های ناگهانی مانند افتادن روی شانه یا تصادفات رانندگی به تاندون‌های شانه آسیب می‌رساند و کشیدگی یا حتی پارگی جزئی ایجاد می‌کند.
- حرکات تکراری: کارهای روزمره تکراری همچون نقاشی کردن، جابجایی وسایل سنگین یا بلند کردن بار که شامل حرکت مکرر شانه هستند به مرور زمان فشار مداومی روی تاندون‌ها وارد می‌کنند که باعث کشیدگی آنها می‌شوند.
علائم و نشانه های کشیدگی تاندون شانه
کشیدگی تاندون شانه در اکثر موارد با درد و ناراحتی در ناحیه شانه همراه است که ممکن است هنگام حرکت یا حتی در حالت استراحت هم احساس شود. این آسیب می‌تواند دامنه حرکتی شانه را کاهش دهد و باعث التهاب و ورم شود. همچنین ممکن است حس ترکیدن یا ضعف در بازو تجربه کنید که نشانه وقوع آسیب جدی‌تر در این ناحیه است.
- درد در ناحیه شانه (در هنگام حرکت یا استراحت)
- کاهش دامنه حرکتی
- التهاب یا ورم
- صدای ترکیدن یا احساس ضعف در بازو
اگر این علائم را دارید، بهتر است سریعا برای تشخیص دقیق به پزشک مراجعه کنید تا از پیشرفت آسیب جلوگیری شود و اقدامات درمانی لازم برای بهبود شما اجرا گردد.
تشخیص کشیدگی تاندون شانه توسط پزشک ارتوپد
تشخیص کشیدگی تاندون شانه معمولا با معاینه فیزیکی دقیق توسط بهترین متخصص ارتوپد آغاز می‌شود. پزشک دامنه حرکت، قدرت عضلات و محل درد را بررسی می‌کند تا شدت آسیب را ارزیابی نماید. در صورت نیاز، پزشک ممکن است از تصویربرداری‌های تخصصی مانند MRI یا سونوگرافی استفاده کند تا میزان کشیدگی یا پارگی تاندون‌ها را بهتر تشخیص دهد. این روش‌ها کمک می‌کنند تا درمان مناسب‌تر و دقیق‌تری در نظر گرفته شود و احتمال بروز آسیب‌های جدی‌تر کاهش یابد.
اگر در این راستا نیاز به مشاوره و یا ویزیت دارید، از طریق شماره 09368889006 با دکتر رضا توکلی بهترین ارتوپد تهران، تماس حاصل فرمایید.
روش های درمان کشیدگی تاندون شانه
انتخاب روش درمان کشیدگی تاندون شانه بستگی به شدت آسیب و شرایط بیمار دارد و اکثرا به دو دسته کلی درمان غیرجراحی و جراحی تقسیم می‌شود.
درمان غیرجراحی
- استراحت و کمپرس یخ: مهم‌ترین اقدام اولیه برای کاهش التهاب و جلوگیری از تشدید آسیب است. استراحت به شانه کمک می‌کند تا از فشارهای اضافی رهایی یابد و کمپرس یخ باعث کاهش تورم و تسکین درد می‌شود. بهتر است یخ را به صورت متناوب و هر بار حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه روی محل آسیب قرار دهید.
- داروهای ضد التهاب: مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن به کاهش درد و التهاب کمک می‌کند. این داروها باید تحت نظر پزشک و با توجه به شرایط فردی مصرف شوند تا عوارض جانبی کاهش یابد.
- فیزیوتراپی تخصصی: تمرینات تقویتی و کششی به منظور بازیابی دامنه حرکتی و افزایش قدرت عضلات اطراف شانه بسیار موثر هستند. فیزیوتراپی تحت نظر متخصص کمک می‌کند که شانه به حالت طبیعی بازگردد و از بروز مجدد آسیب جلوگیری شود.
- تزریق PRP یا کورتون (در صورت نیاز): اگر درد و التهاب مزمن ادامه پیدا کند یا به درمان‌های اولیه پاسخ ندهد، تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) یا کورتون می‌تواند به تسریع روند بهبودی و کاهش التهاب کمک کند.
درمان جراحی (در موارد شدید یا عدم پاسخ به درمان‌های اولیه)
در صورتی که کشیدگی تاندون شانه شدید باشد یا به درمان‌های غیرجراحی پاسخ ندهد، جراحی تاندون شانه به‌عنوان گزینه درمانی مطرح می‌شود. هدف جراحی ترمیم تاندون‌های آسیب دیده و بازگرداندن عملکرد طبیعی شانه است.
عمل جراحی معمولا به روش آرتروسکوپی انجام می‌شود که در آن با استفاده از برش‌های کوچک و ابزارهای مخصوص، تاندون‌های پاره یا آسیب‌دیده ترمیم پیدا می‌کند. این روش کم‌تهاجمی است و نسبت به جراحی باز، دوره نقاهت کوتاه‌تر و عوارض کمتری دارد.
پس از جراحی لازم است کا روند توانبخشی و فیزیوتراپی خود را پیگیری کنید تا قدرت و انعطاف‌پذیری شانه بهبود یابد و از عود مجدد آسیب جلوگیری شود. در این شرایط پزشک شما بسته به شدت آسیب و اقدامات صورت گرفته، برنامه درمانی مناسب را تنظیم می‌کند تا دوره بهبود شما با موفقیت طی شود.
مدت زمان بهبودی و مراقبت‌های بعد از درمان
مدت نقاهت در کشیدگی تاندون شانه کاملا وابسته به شدت آسیب، نوع درمان انتخاب‌شده از جمله اقدامات غیرجراحی یا جراحی، سن بیمار و میزان همکاری او با برنامه‌های توانبخشی است. در آسیب‌های خفیف بهبودی طی چند هفته حاصل می‌شود اما در موارد شدید یا پس از جراحی، این فرآیند ممکن است چند ماه به‌طول بینجامد.
مراقبت‌های بعد از درمان
- پرهیز از فشار و حرکات ناگهانی شانه: تا زمانی که پزشک اجازه نداده است هرگونه حرکت شدید یا بلند کردن اجسام سنگین می‌تواند منجر به آسیب مجدد شود. حتی فعالیت‌های روزمره مانند لباس پوشیدن یا خوابیدن به پهلو باید با دقت انجام شود. بی‌توجهی به این مورد یکی از دلایل شایع عود درد است.
- استفاده از کمپرس یخ یا گرما طبق توصیه پزشک: در مراحل اولیه معمولا کمپرس یخ برای کاهش التهاب استفاده می‌شود و در ادامه گرما برای بهبود گردش خون و شل‌کردن عضلات توصیه خواهد شد. هر کدام از این روش‌ها باید طبق برنامه مشخص انجام شود.
- انجام تمرینات فیزیوتراپی طبق دستور متخصص: حرکات توانبخشی باید مرحله به مرحله و زیر نظر فیزیوتراپیست انجام شوند. شروع زودهنگام یا انجام نادرست حرکات ممکن است به پارگی مجدد یا درد مزمن منجر شود. فیزیوتراپی حرفه‌ای کمک می‌کند تا هم دامنه حرکتی بازیابی شود و هم قدرت عضلات تقویت گردد.
- رعایت نظم در مصرف داروهای تجویز شده: داروهای ضدالتهاب یا مسکن‌ها باید در زمان مقرر و به دوز مشخص‌شده مصرف شوند. مصرف خودسرانه یا قطع ناگهانی آنها می‌تواند روند بهبودی را مختل کند.
- استفاده صحیح از ساپورت یا آتل در صورت لزوم: برخی بیماران ممکن است برای تثبیت موقعیت شانه و جلوگیری از حرکات خطرناک، نیاز به استفاده از بریس یا آتل داشته باشند. این تجهیزات تنها در صورت تجویز پزشک باید استفاده شوند و زمان بستن یا باز کردن آنها دقیقا طبق راهنمایی متخصص انجام گیرد.
- پیگیری‌های منظم با پزشک ارتوپد: یکی از مراحل مهم درمان بررسی پیشرفت بهبودی توسط پزشک متخصص است. مراجعه‌های دوره‌ای به ارتوپد این امکان را فراهم می‌کند تا اگر مشکلی در روند بهبودی وجود داشته باشد، به‌موقع شناسایی و برطرف شود.
برای تشخیص دقیق و درمان کشیدگی تاندون شانه، همین امروز از دکتر رضا توکلی، متخصص ارتوپدی، مشاوره تخصصی دریافت کنید.
چه زمانی بعد از کشیدگی تاندون شانه باید به پزشک ارتوپد مراجعه کنیم؟
اگر درد شانه یک ناراحتی گذرا نیست و به مرور زمان شدت می‌گیرد یا دامنه حرکتی شما را محدود می‌کند، باید حتما به پزشک ارتوپد مراجعه کنید. بی‌حسی در بازو، ضعف در گرفتن اشیاء یا حتی احساس ناپایداری در مفصل، از نشانه‌هایی هستند که بدن شما با آنها اعلام خطر می‌کند.
اگر با وجود استراحت و مراقبت‌های اولیه، همچنان در حرکت دادن شانه مشکل دارید یا درد شما به‌خصوص در شب تشدید می‌شود، وقت آن رسیده که مداخله درمانی به شکل تخصصی دنبال کنید.
سوالات متداول درباره کشیدگی تاندون شانه
گاهی اوقات در موارد بسیار خفیف، بدن می‌تواند به مرور زمان با ترمیم طبیعی التهاب خفیف یا کشش ملایم تاندون مقابله کند. اما در بیشتر موارد بدون استراحت کافی، اصلاح حرکت‌های اشتباه و گاهی فیزیوتراپی، آسیب به‌طور کامل برطرف نمی‌شود.
درمان خانگی فقط می‌تواند به کاهش موقت علائم کمک کند. کمپرس یخ در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول، محدود کردن فعالیت‌های بازو و اصلاح نحوه خوابیدن نقش مؤثری خواهد داشت.
بدن برای ترمیم به انجام حرکت کنترل شده و تدریجی نیاز دارد. در فاز اول درمان باید از حرکاتی که فشار روی تاندون وارد می‌کنند اجتناب کرد اما پس از کاهش التهاب، ورزش‌های سبک تحت نظر فیزیوتراپیست آغاز می‌شود.
اگر با درمان‌های غیرتهاجمی مثل دارو، فیزیوتراپی یا تزریق پاسخ مناسبی گرفته نشود، یا اگر تاندون پاره شده و حرکات اساسی شانه به حالت مختل در بیاید، گزینه جراحی مطرح می‌شود.
